1916 rok to data powstania pierwszej szkoły elementarnej w naszym obwodzie. Powołana została przez organizację pod nazwą „ Polska Macierz Szkolna”, która mimo trwania I Wojny Światowej usiłowała przygotowywać naród do świadomego udziału w wyzwolonej Polsce. Szkoła elementarna mieściła się w domu Wojciecha Miedzaka w Płaskowie. Nauka w niej nie była obowiązkowa. Nauczycielką w tej czteroklasowej szkole była Elżbieta Nowaczyńska z Warszawy. Po niej objął tu pracę pan Pawłowski z Jedlińska. W roku 1918 szkoła została przeniesiona do Konstantego Rdzanka mieszkającego w Zawadach Starych ( Zapłocie ), a następnie do Lucjana Pytkowskiego w Józefowie. Nauczycielem wówczas był Stanisław Kwieciński, który zmarł w młodym wieku w roku 1927. Szkoła z jednym nauczycielem dotarła do wybuchu II Wojny Światowej.

 

Po nim przybył porucznik rezerwy Wacław Kralewski, który początkowo uczył w mieszkaniu Konstantego Rdzanka, następnie wybudował własny dom, w którym mieściła się także sala lekcyjna. Nauka jak poprzednio odbywała się na dwie zmiany w klasach łączonych.1941r. to czas okupacji hitlerowskiej. W ramach akcji wyniszczania polskiej inteligencji zostali aresztowani i straceni w obozie koncentracyjnym nauczyciele: Jan Kacprzyk i Wacław Kralewski. W dalszych latach okupacji pracowała tu nauczycielka Zofia Sowa. Po wyzwoleniu szkołę w Zawadach przemianowano z czteroklasowej na siedmioklasową. Mieściła się ona w izbach wynajętych.

 

Kierowniczką tej szkoły do roku 1952 była Julia Tłuchowska, pracująca tu wraz ze swoją siostrą Ireną. 1 września 1953 roku stanowisko kierownika szkoły objął Jan Popis wraz z żoną Wandą. Byli to nauczyciele o wielkim zaangażowaniu i dużych zdolnościach współpracy ze społeczeństwem. Ich długotrwała, bo 40 letnia praca wspierana wysiłkiem nauczycieli, przynosiła szkole osiągnięcia. Rosła ranga szkoły. Jej uczniowie  osiągali wysokie sukcesy w różnych dziedzinach na szczeblu gminy, powiatu, województwa, a nawet kraju. Warunki pracy były bardzo trudne, ponieważ nauka odbywała się w izbach wynajętych położonych na przestrzeni 1 ½ km. W 1958 roku rozpoczęły się starania o budowę szkoły i w tym że roku zostały zalane fundamenty pod szkołę w Zawadach Starych. 28 sierpnia 1959 został oddany do użytku nowy budynek szkolny, którego koszt wynosił 1.200 tys. złotych. Dla porównania domek jednorodzinny można było zbudować za 150 tys. złotych. Ta oto wiejska nowa szkoła była na miarę tamtych czasów budynkiem o wysokim standardzie. Niwelacja terenu, ogrodzenie szkoły zostało wykonane społecznie przez miejscową ludność. W roku szkolnym 1972/1973 wprowadzono szkoły gminne. Od tej chwili szkoła nasza przechodzi pod nadzór szkoły gminnej w Jedlińsku, której dyrektorem został Jan Zegarek. Posiadając jednak budynek znacznie lepszy od Jedlińska oraz liczbę uczniów w granicach 200 z 8 nauczycielami, szkoła zachowuje swoją odrębność i roztacza nadzór nad szkołą filialną w Romanowie z 40 uczniami i dwojgiem nauczycieli.1 września 1986 stanowisko dyrektora szkoły obejmuje Mirosław Podgajny. Jego siedmioletnia praca zaznaczyła się dużymi osiągnięciami artystycznymi. Dwa zespoły "Ludowy”  i „ Skowronki” często występowały na scenach radomskich, dając oprawę artystyczną różnym imprezom na szczeblu wojewódzkim. 31 maja 1993 roku odbyła się niecodzienna uroczystość. Miejscowe społeczeństwo żegnało opuszczających Zawady swoich długoletnich nauczycieli Wandę i Jana Popisów. Państwo Popisowie zaskarbili sobie swoją pracą sympatię społeczeństwa, które dało temu wyraz organizując wspaniałe pożegnanie. Razem z nim zrzekł się stanowiska Mirosław  Podgajny. Troską społeczeństwa stał się wybór następcy. To oni wskazali panią Marię Jemiołek, miejscową nauczycielkę na właściwego następcę. I nie zawiedli się. Prowadzi ona szkołę z właściwym sobie zaangażowaniem. Efekty są imponujące.

 

To ona rozpoczęła rozbudowę budynku szkoły. Chociaż na drodze rozbudowy piętrzyły się trudności, odważnie stawiała im czoła.

 

Wreszcie po kilku latach wielkiego oczekiwania i zmagania się z trudnościami 8 lutego 2001 roku zostaje oddana do użytku dobudowana nowa część budynku szkolnego.
 

Zakończenie tego dużego przedsięwzięcia sprawiło, że szkoła stała się nowoczesna, a warunki zdecydowanie się poprawiły